NVM 10.00.012 walvisvaarder "Charles W. Morgan" (1841) (volschip)

De Charles W. Morgan is het oudste nog varende walvisvaarder ter wereld en een van de beroemdste symbolen van de Amerikaanse walvisvaartgeschiedenis. Het schip is een belangrijk cultureel en historisch artefact, dat de bloeiperiode van de walvisvaartindustrie in de 19e eeuw weerspiegelt, evenals de bijdragen van de Verenigde Staten aan de maritieme geschiedenis.

Geschiedenis van de Charles W. Morgan:

• Bouwjaar en Ontwerp:
  • Het schip werd in 1841 gebouwd in New Bedford, Massachusetts, door de scheepswerf van Jethro & Zachariah Hillman.
  • Het was een walvisvaarder, specifiek ontworpen voor de walvisjacht, en een van de schoeners (een type schip met twee tot drie masten) die werden gebruikt tijdens de piekperiode van de Amerikaanse walvisvaart.
  • De Charles W. Morgan had een lengte van ongeveer 42 meter en was uitgerust met een spitse romp en grote zeilen, wat het mogelijk maakte om snel te navigeren en de walvissen te achtervolgen.

Walvisvaart en Betekenis:

• De Charles W. Morgan was een van de zeer succesvolle walvisvaarders van de 19e eeuw. Walvisvaarders uit New Bedford, waaronder de Morgan, voeren voornamelijk naar de Arctische wateren en de Stille Oceaan om walvissen te vangen voor hun olie en walvisbotten, die enorm waardevol waren voor de industriële revolutie. Walvisolie werd gebruikt voor lampen, smeermiddelen en later voor de productie van zeep.

• De Charles W. Morgan was vernoemd naar de beroemde walvisvaartondernemer Charles W. Morgan, een zakenman uit New Bedford die zijn fortuin had verdiend in de walvisvaartindustrie.

• Gedurende zijn actieve jaren maakte de Morgan verschillende expedities en voerde talloze succesvolle jachten uit naar de wateren rond de Azoren, Afrikaanse kusten, en Nieuw-Zeeland, waar ze duizenden walvissen vingen.

Decline van de Walvisvaart:

• Tegen het einde van de 19e eeuw begon de walvisvaart te lijden onder de opkomst van andere oliebronnen en de afname van het aantal walvissen. De mechanisering van de industrie en de dalende walvispopulaties maakten de traditionele walvisjacht minder winstgevend.

• In 1921 werd de Charles W. Morgan echter uit de actieve walvisvaart gehaald, nadat de walvisvaartindustrie in de VS was begonnen af te nemen. Het schip had zijn meest productieve jaren gehad, maar het was een tijd van verandering voor de hele walvisvaartindustrie.

Restauratie en Erfgoed:

• In 1925 werd de Charles W. Morgan tentoongesteld als een historisch schip en kreeg het een plaats in de Maritime Museum in New Bedford.
• In 1941 werd het schip opnieuw gerestaureerd en volledig hersteld door het Smithsonian Institution, en het kreeg zijn plaats als een levend monument voor de walvisvaartgeschiedenis van Amerika.

Moderne Geschiedenis en Toerisme:

• De Charles W. Morgan werd in 1969 toegevoegd aan het National Register of Historic Places van de Verenigde Staten.

• In 2014 werd het schip opnieuw gerestaureerd en onderging het zijn eerste reis sinds tientallen jaren, toen het als deel van een educatieve reis rond New England voer. De tocht, die meer dan 38.000 kilometer besloeg, werd georganiseerd door het Mystic Seaport Museum, waar de Charles W. Morgan momenteel is uitgestald.

• Heden: Tegenwoordig is de Charles W. Morgan een belangrijk cultureel en historisch monument dat in het Mystic Seaport Museum in Mystic, Connecticut wordt bewaard. Het schip wordt gebruikt om de geschiedenis van de walvisvaart en de maritieme geschiedenis van de Verenigde Staten te onderwijzen. Het is een van de weinige overgebleven walvisvaarders en biedt bezoekers de kans om meer te leren over het leven aan boord van een walvisvaarder en de impact van de walvisvaart op de wereldgeschiedenis.

Specificaties :