NVM 10.00.013 walvisvaarder " Wanderer" (1878)

De Wanderer was een bark (zeilschip) die met de thuishaven New Bedford in Massachusetts werd ingezet voor de walvisvaart.

In 1878 werd de Wanderer gebouwd in de Holmes' scheepswerf in Mattapoisett, Massachusetts. Het schip had een gewicht van 303 ton en een lengte van 35 meter.

De Wanderer wordt beschouwd als een van de mooiste, maar vooral als het laatste zeilschip dat werd gebruikt voor de walvisjacht. Tussen 1878 en 1924 ging het schip 23 keer op walvisjacht, voornamelijk in het gebied rond de Azoren.

In 1922 werd het schip gebruikt voor de film Down to the Sea in Ships, waarin het de Charles W. Morgan speelde.

De 24e reis van het schip kon niet plaatsvinden: een dag na de uitvaart uit New Bedford lag het schip bij Cuttyhunk, het uiterste eiland van de Elizabeth Islands (tussen Buzzards Bay en Vineyard Sound in het zuiden van Massachusetts), voor anker toen het ankerlijn brak. De Wanderer werd op de rotsen geslingerd en zonk. De bemanning kon zich volledig in twee boten naar de kust redden.

Het schip gaf zijn naam aan de regionale krant The Wanderer, die in 1992 werd opgericht en wordt uitgegeven voor de gemeenschappen Marion, Mattapoisett en Rochester in het zuidoosten van Massachusetts. De krant toont in de bovenste linkerhoek de zwarte silhouet van een driemastbark.

Speficaties :

Ì´Ì_