NVM 10.20.035 HrMs kruiser "De Ruyter" (1936)

Het gemis van een vlaggenschip voor de Oost-Indische wateren, het derde schip van de Javaklasse was in de jaren twintig geannuleerd, leidde rond 1930 tot het besluit de De Ruyter te bouwen. De kiel werd op 16 september 1933 gelegd bij scheepswerfWilton-Fijenoord te Rotterdam. De tewaterlating was op 11 maart 1935. Op 3 oktober 1936 was de afbouw voltooid. Hr.Ms. De Ruyter werd in dienst gesteld in de Oost-Indische wateren.

Het schip was 170,92 meter lang, 15,7 meter breed en had een diepgang van 5 meter. De waterverplaatsing bedroeg 6442 tonstandaard en 7822 volgeladen. De motoren van het schip leverden 66000 pk waarmee een snelheid van 32 knopen gehaald kon worden. Het schip werd bemand door 437 man.^[1]

De hoofdbewapening van de De Ruyter bestond uit het merkwaardige aantal van zeven kanonnen van 150 mm, opgesteld in drie dubbeltorens en één enkele toren. In het oorspronkelijke ontwerp waren zes kanonnen opgenomen (drie dubbeltorens). Nadat men zich realiseerde dat het schip een eskadercommandant met diens staf moest herbergen werd het ontwerp iets vergroot. Er ontstond toen ruimte voor één extra kanon. Het extra kanon staat in B-positie, op de bak, achter en iets hoger dan de voorste dubbeltoren. Nog iets meer geld uitgeven opdat er plaats kwam voor een dubbeltoren wilde men niet. Indien de kanonnen van de voorste dubbeltoren omhoog gebakst werden, zodat alle drie de kanonnen op het voorschip goed zichtbaar werden toonde het schip van een afstand gelijkenis met de Duitse pantserschepen van de Deutschland-klasse, die op het voorschip een drielingtoren voerden.

Het ontwerp van De Ruyter was op zijn beurt weer een blauwdruk voor dat van de Eendrachtklasse kruisers, die veel groter waren en 10 kanons van 150mm (2x3 en 2x2) zouden voeren.

De secundaire bewapening was relatief licht, en bestond uit 10 kanonnen (of mitrailleurs) van 40 mm in 5 tweelingopstellingen. De opstelling was echter wel goed gekozen op het achterschip: alle vuurmonden hadden een optimaal schootsveld en de vuurleidingwas bijzonder goed.

Mede met het oog op lange patrouilles in de uitgestrekte Indische wateren kon de kruiser twee vliegtuigen aan boord nemen. Merkwaardig genoeg overigens, besloot Doorman geen vliegtuigen mee te voeren aan de vooravond van de Slag in de Javazee.

Het ontwerp van de De Ruyter had een aantal goede punten. Toch was het schip voor zijn grootte relatief licht bewapend en licht gepantserd. Zou iets meer geld uitgetrokken zijn, dan zou het schip veel beter uitgerust zijn geweest

Specificaties :